"რომანზე მუშაობა რუსეთ-საქართველოს აგვისტოს ომის შემდეგ დავიწყე. იგი ნათლად გვიჩვენებს იმ პრობლემატიკასა და კატაკლიზმებს ისტორიულ და მითოლოგიურ ჭრილში, რაც მუდამ აწუხებდა ქართულ ერს.

რუსები ჩვენი ერის ცხოვრებაში არახალი ხილია, ისინი ახალი დროის არგონავტები არიან, რომლებსაც სურთ წაჰგვარონ ქართულ მიწას თავისი "ოქროს საწმისი", ხურდაში კი ოქროს ჩანგლები მიაქვთ.

წინამდებარე რომანი ახალი მითოოგია არაა, შევეცადე მხოლოდ ევრიპიდესაგანა განსხვავებით, ევრიპიდესეული ალოგიკურობანი წამომეწია წინა პლანზე, და მათი შესაძლო რეალობა მეჩვენებინა. ამით მსურს წარმოვაჩინო, თუ როგორი ტენდენციურები იყვნენ ჩვენი ერის მიმართ ისტორიულ და პრეისტორიულ ხანაშიც ჩვენი მტრები, თუნდაც დიდი მწერლები ყოფილიყვნენ ისინი.

რუსეთზე აღარაფერს ვამბობ, გადახედეთ პუშკინიდან დაწყებული- სოლჟენიცინით დამთავრებული რამდენი ევრიპიდესმაგვარი ცრუპენტელა მწერალი ჰყავთ რუსებს.

ამდენად, წინამდებარე რომანში ახალი ფაქტები არაფერია, არც აღმოჩენის პრეტენზია მაქვს. ერთია მხოლოდ, რომ შევეხმიანე წარსულით- აწმყოს: ბერძნების მიერ დაწერილი მითოსით- რუსეთის ღოსული დინგით აჩიჩქნილ დღევანდელ რეალობას და ქართულ სიძლიერესა და დათმენას გავუსვი ხასზი, რომელსაც ჩვენი ერის გარდაუვალი გამარჯვება ელის სამომავლოდ."