კატალოგი აღწერს გიორგი აფხაზის, უსამართლოდ დავიწყებული ქართველი იტალიელი მხატვრის ცხოვრებასა და შემოქმედებას. გიორგი აფხაზი დაიბადა საქართველოში 1892 წელს, 1911 წლამდე მამის ნათესავებთან ერთად გაიზარდა თბილისში, ხოლო 1913 წლის ბოლოს ლიეჟში წავიდა. 1914 წელს გიორგი უკვე პარიზში დასახლდა, ​​სადაც სწავლობდა სახვითი ხელოვნების ინსტიტუტში და ცდილობდა სცენოგრაფის პროფესიაში დამკვიდრებას. 1919 წლიდან გიორგი სამხედრო ატაშედ მუშაობდა რომში, საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის დიპლომატიურ მისიაში. გიორგიმ რევოლუციური გარღვევები მოახდინა მეოცე საუკუნის იტალიურ კულტურაში. მეოცე საუკუნის პირველ მეოთხედში ქართულ მხატვრობაში მონუმენტური ფორმები გამოჩნდა. იმდროინდელი ქართული მოდერნისტული ხელოვნება ერთდროულად განიცდიდა აღმოსავლური და დასავლური კულტურული ნარატივების გავლენას, რადგან ახალგაზრდა მხატვრებმა კარგად გაიგეს, რომ სასაზღვრო გარემო და ტერიტორიულად ჩარჩოებში მოქცეული აზროვნება კლავდა აზროვნების მრავალფეროვნებას და ხელს უშლიდა ახალი კონცეფციების ჩასახვას. გიორგი აფხაზი არის იმ ტალღის თვალსაჩინო წარმომადგენელი და დიდი ოსტატი, რომელიც აერთიანებდა ქართულ და იტალიურ ფუტურიზმებს. მისი ნამუშევრების უმეტესობა სცენური წარმოდგენებისთვის შეიქმნა; თუმცა, კომპოზიციების სირთულე და პერსონაჟების უნიკალურობა მათ დამოუკიდებელ გრაფიკულ შედევრებად აქცევდა.